Czesław Tomalik: Unia energetyczna gmin

Możemy się różnić w poglądach i pomysłach na Polskę, ale to szczególna sytuacja. W przypadku czarnego scenariusza najtrudniejszemu egzaminowi będzie poddana nasza administracja publiczna – zaraz po siłach zbrojnych. Ale kolejny wniosek wynika z inicjatywy Premiera, który wobec dyktatu Rosji w sprawie gazu dla Europy zaproponował unię energetyczną państwom UE i unijnym instytucjom. Nasz Związek od 4 lat wykonuje intensywne prace dla uzyskania wymiernych korzyści dla gmin poprzez grupowe negocjacje oświetleniowe i grupowe przetargi na zakup energii elektrycznej. Mamy za sobą kolejną edycję grupowych negocjacji, a jesteśmy w trakcie przygotowań do trzeciej Grupy zakupowej. Uzyskaliśmy z dwóch przetargów duże oszczędności (5 mln zł z 2012 r. i 10 mln zł z 2013 r.). Nawiązaliśmy tymi działaniami do naszych prac z lat 1993-94. Z tej pozycji pozwalam sobie nawiązać do idei Premiera. Analogie są oczywiste, tu i tam chodzi o to, aby nie być uzależnionym od jednego dostawcy i solidarnie odpowiadać na dyktat naturalnego monopolisty. Dlaczego gmina ma płacić więcej niż 7,18 zł netto za utrzymanie 1 punktu świetlnego? Dlaczego ma być zmuszana do sfinansowania z własnego budżetu odtworzenia (amortyzacji) majątku oświetleniowego będącego własnością wielkiego koncernu energetycznego. Majątku, który przecież miał być skomunalizowany na rzecz gmin, ale nie został – decyzją rządu w 1991 r. Zanim uda nam się doprowadzić do zmiany Prawa energetycznego, warto, aby gminy łączyły się w grupy negocjacyjne, a zwłaszcza zakupowe. Aby zmusić największych graczy na rynku do rywalizowania o nasze zamówienie publiczne poprzez obniżanie ofert cenowych.
zgso@zgso.org.pl